آنژین پایدار
آنژین پایدار
آنژین پایدار، همچنین به عنوان آنژین معمولی یا آنژین صدری شناخته می شود، و یکی از علائم ایسکمی میوکارد است. آنژین پایدار با ناراحتی قفسه سینه مشخص می شود که با تلاش تحریک شده و در حالت استراحت یا با نیتروگلیسیرین کاهش می یابد. آنژین پایدار اغلب یکی از اولین تظاهرات یا علائم هشدار دهنده بیماری زمینه ای عروق کرونر است.
علت ایجاد آنژین پایدار
به عبارت ساده، تظاهرات آنژین در نتیجه عدم تعادل بین عرضه اکسیژن به میوکارد و نیاز میوکارد به اکسیژن است. درک عواملی که در هر یک از این اقدامات نقش دارند مهم است.
سلول های اندوتلیال در شریان های کرونری قرار می گیرند. این سلول ها مسئول تنظیم تون عروق و جلوگیری از ترومبوز داخل عروقی هستند. هر گونه اختلال در این دو عملکرد می تواند منجر به بیماری عروق کرونر قلب شود. مکانیسم های متعدد می تواند منجر به آسیب اندوتلیال شود. این مکانیسم‌ها شامل استرس، فشار خون بالا، کلسترول خون، ویروس‌ها، باکتری‌ها و کمپلکس‌های ایمنی هستند، اما به آنها محدود نمی‌شود. آسیب اندوتلیال باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی می شود که در نهایت منجر به تشکیل بافت فیبری می شود. بازسازی عضلات صاف/ بافت فیبری می تواند منجر به تنگی عروق کرونر یا حتی سندرم حاد کرونری شود.
تنگی عروق کرونر شایع ترین علت ایسکمی میوکارد است. در زمان افزایش تقاضای اکسیژن میوکارد، تنگی مانع از عرضه کافی اکسیژن میوکارد می شود. چهار عامل اصلی در تقاضای اکسیژن نقش دارند: ضربان قلب، فشار خون سیستولیک، کشش دیواره میوکارد و انقباض میوکارد. در حالت‌های افزایش تقاضا مانند بیماری، استرس و ورزش - ما به توانایی بدن برای تنظیم مناسب اکسیژن میوکارد تکیه می‌کنیم.
چهار عامل اصلی که در تامین اکسیژن میوکارد نقش دارند عبارتند از: قطر و تون عروق کرونر، جریان خون جانبی، فشار خونرسانی و ضربان قلب. در حالی که تنگی عروق کرونر شایع ترین است، شرایط دیگر می تواند منجر به کاهش اکسیژن میوکارد شود. این موارد شامل، اما نه محدود به، وازواسپاسم عروق کرونر، آمبولی، دایسکشن و بیماری میکروواسکولار است.
هنگامی که نیاز میوکارد به اکسیژن از عرضه اکسیژن به میوکارد بیشتر شود، ا اغلب با برخی علائم ظاهر می شود. ایسکمی میوکارد، گیرنده های شیمیایی و مکانیکی را در فیبرهای عضلانی قلب و اطراف عروق کرونر تحریک می کند. فعال شدن این گیرنده ها باعث تحریک ایمپالس از طریق مسیرهای آوران سمپاتیک از قلب به ستون فقرات گردنی و قفسه سینه می شود.
درمان آنژین ناپایدار
درمان آنژین پایدار در جهت کاهش عوامل خطر برای بیماری قلبی زمینه‌ای است.
- درمان خط اول شامل اصلاح شیوه زندگی است
- ترک دخانیات بیشترین کاهش خطر را به همراه خواهد داشت.
سیگار کشیدن اولین علت قابل اجتناب مرگ زودرس است. خطر مرگ و میر قلبی عروقی در افراد سیگاری فعلی تقریباً دو برابر افراد غیرسیگاری است.
- کاهش کلسترول
شواهد حاکی از آن است که پیروی از رژیم غذایی مدیترانه ای (پر از سبزیجات و میوه ها) خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد..
- کنترل فشار خون
فشار خون هدف برای هر بیمار منحصر به فرد خواهد بود. با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که برای هر 20/10 میلی متر جیوه افزایش فشار خون سیستولیک/دیاستولیک، شواهد حاکی از افزایش دو برابری خطر مرگ و میر ناشی از سکته قلبی و عروقی است.
- مدیریت دیابت
- کاهش وزن
چاقی دومین علت اصلی قابل اصلاح مرگ‌های زودرس است.
- ورزش هوازی
نشان داده شده است که به طور متوسط 150 دقیقه ورزش با شدت متوسط در هفته یا 75 دقیقه ورزش با شدت بالا در هفته باعث کاهش عوامل خطر کلی قلبی و به نوبه خود، کاهش خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب می شود.
